Prolog

     Szedł ciemnym korytarzem, w powietrzu unosił się zapach wilgoci, a ze ścian spływała woda. Czuł strach, z każdym usłyszanym dźwiękiem odwracał się nerwowo, próbując w otaczającej go czerni zauważyć jakiś zarys postaci, ruch. Nie miał różdżki, był bezbronny, a na swoim karku czuł oddech śmierci. Jeszcze jeden korytarz... Jeszcze tylko zakręt... W końcu to dostrzegł, blade światło, praktycznie czuł jego ciepło, zaczął biec. W końcu dotarł do jego źródła, smukła, zakapturzona postać trzymała w ręku lampę. Poczuł się bezpiecznie, zostawił za sobą mrok i strach. Dziewczyna szybkim ruchem ręki ściągnęła w głowy kaptur i wtedy ją zobaczył... Wyglądała zupełnie tak, jak wtedy gdy zobaczył ją pierwszy i ostatni raz w swoim życiu. Długie blond włosy sięgały smukłej talii, piękna twarz o łagodnych rysach, duże, sine usta i orzechowe, załzawione oczy wpatrujące się w niego. Uniosła błagalnie zakrwawioną dłoń w jego stronę, a z jej gardła wydobył się krzyk bólu. Chłopak wiedział, że wpadł w paszczę lwa, że nie ma dla niego już ratunku.

 - Ja przepraszam! - krzyknął rozpaczliwie. – Nie chciałem żebyś umierała! To nie moja wina, ja musiałem Cię zabić!

Na bladej postaci te słowa nie wywarły żadnego wrażenia. Zrobiła mały krok w stronę przerażonego blondyna. Próbował się cofnąć, ale natrafił na ścianę w miejscu, w którym powinien być korytarz. Zrozumiał, że to koniec.
- Przepraszam... - zdążył jeszcze jęknąć.

     Kiedy otworzył oczy, obraz bladej kobiety nadal wydawał się realny. Powoli docierało do niego, że to tylko zły sen. Nie mógł się o nic winić, przecież nie miał wyboru, nie mógł zawieść ludzi, do których miał dołączyć, nie mógł zawieść Czarnego Pana, a przede wszystkim nie mógł zawieść swojego ojca, to na jego uznaniu zależało mu najbardziej. Niechętnie wstał z łóżka, miał mało czasu, a przecież to właśnie dzisiaj zaczynał się kolejny, już szósty, rok jego nauki w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart.